Kitap hakkında: 1996 / Bu uzun hikaye, kahramanı olduğundan doğrudan “Yıldızlararası Günah” (“Aşıklar”) romanıyla ilgilidir. Jean-Jacques Rastignac, dünyalı Jarrow'a olan aşkından ölen talihsiz "Leilita" Jeannette'in gelecekteki babasıdır. Burada, Yeni Galya gezegeninin sakinleri tarafından gönüllü olarak giyilen canlı organizmalar olan "peçeler" sayesinde elde edilen dış görünümün mirasından bahsediyoruz. Sakinleri bir araya getiren ve kötü davranışlardan dolayı inatçı olanları kelimenin tam anlamıyla "pişmanlık" ile cezalandıran şey, düşünce açısından zengindir; Gandhi'nin teorisinin aksine, köleliğe yol açan psikolojik şartlanmanın üstesinden gelmeyi amaçlayan şiddeti felsefi olarak meşrulaştırır; "peçeler" sayesinde insanlar. Ancak Farmer'ın en ciddi pasajlarda bile her yerde ortaya çıkan mizah anlayışı, Rastignac-The-Devil'da yazarın kafasını karıştırıyor. Hikaye satirik bir komediye dönüşüyor: içkilerdeki aşırılığın "kadim sırrı" insanları "peçelerden" güvenilir bir şekilde koruyor, Seabury Quinn'in kaleminin çocuğu olan dedektif-okültist Jules de Grandin'in açıkça parodisi yapılıyor ve rahip Peder Jules ara sıra kötü ruhlardan bahseder ve hikayeyi ciddi bir şekilde okumak imkansız hale gelir.